Satans en Sunbirds in Mambo
Blijf op de hoogte en volg Elske
05 Maart 2014 | Tanzania, Lushoto
Hamjambo rafiki!
Bij deze mijn eerste blog vanuit Tanzania. Volgens mij agenda (die niet correspondeert met mijn gevoel) ben ik alweer drieënhalve week weg. Na een reis van drie dagen kwam ik eindelijk op mijn eindbestemming aan; Mambo. Een dorpje in de Usambara Mountains op 1900 meter hoogte. Boven op de berg, aan de ene kant uitkijkend over eindeloze vlaktes, de Pare Mountains, de Kilimanjaro en Kenia en aan de andere kant uitkijkend over verschillende dorpjes, ligt Mamboviewpoint; de lodge waar ik deze drie maanden verblijf.
De eerste indrukken van de omgeving zijn prachtig. Behalve het uitzicht is het klimaat hier heel lekker. Overdag bijna altijd een heerlijk zonnetje en een graadje of 25, maar ’s avonds koelt het af tot minimaal 10 graden en lig ik lekker onder mijn dekens in bed. Ik heb een kleine legertent tot mijn beschikking met daaraan vast een kleine badkamer met veel gezellige insecten (naaktslakken, grote spinnen, enorme sprinkhanen en duizenden mieren). De mensen die ik hier ontmoet zijn stuk voor stuk ontzettend vriendelijk, vrolijk en behulpzaam. De groene flora en felrode aarde wordt opgevrolijkt door vrouwen met felgekleurde kanga’s en kitenge’s omgeslagen en bossen hout of kleurige emmers water op hun hoofd. Wat betreft fauna zit ik hier tussen de kameleons, apen en sunbirds. Het Afrika zoals je het je voorstelt. Prachtig dus.
Ik ben mijn onderzoek (naar de combinatie van biomedische en traditionele gezondheidszorg) goed begonnen. Al gauw werd ik geïntroduceerd aan mr. Hoza, mijn gatekeeper die op Mamboviewpoint werkt als project coördinator (wauw, het is zijn baan om mij te begeleiden. Wat een verschil met mijn onderzoek in Guatemala) en Jozef, mijn tolk maar vooral degene die al mijn interviews uittypt (nog een dankbaar verschil met Guatemala). Ik heb hem moeten leren hoe je een computer opstart, Word opent, een document opslaat maar vooral hoe je moet typen. Hij had het al gauw onder de knie en vaak zitten we hier naast elkaar ieder op een laptop te typen. Mr. Hoza is erg bekend in de omgeving en hij heeft dan ook talloze kennissen waar hij mij mee in contact brengt. Ik hoef me dus geen zorgen te maken om het vinden van de juiste informanten. Een ongelofelijke luxe om met deze mensen samen te werken. Daar ben ik dan ook erg blij om!
Ondanks het Afrikaanse ritme waar ik sterk mee te maken heb, heb ik al verscheidene interviews gehad. Ook heb ik participerende observatie gedaan bij de wekelijkse EHBO-les op Mamboviewpoint en tijdens de officiële vaccinatie dag bij de enige goedwerkende biomedische gezondheidsfaciliteit voor 33.000 mensen. Na hier 5 uren observaties te hebben uitgevoerd kwam ik er achter dat ik toch sterk verschil met de Afrikaanse mensen hier. Ze hebben de kwaliteiten van een kameel; ze kunnen uren lang zonder een slok drinken of een hap eten. Wat dan wel weer handig is aangezien ze hier nergens openbare toiletten hebben (niet in de kliniek, niet op de scholen…). Daar moest ik me nog even op aanpassen.
Ik heb inmiddels ook alweer mijn eerste uitstapje achter de rug! Vorige week ben ik met Herman en Ndege, de eigenaar en manager van de lodge, naar Tanga, een stad aan de kust gegaan. Het was een lange rit waar ik meerdere malen achter in de auto heen en weer geslingerd werd. Nadat we ook nog even aan het Afrikaanse roadtrip cliché hadden voldaan, namelijk met een open motorkap op het heetst van de dag langs de kant van de weg maar in een prachtige omgeving staan, kwamen we toch veilig aan in de stad. Hier ontmoette ik een studiegenootje die daar met 6 Engelse vriendinnen was. Voordat ze het wisten waren Herman en Ndege dus omsingeld door acht lachende, kletsende en wijn drinkende meiden. Een leuke avond! De volgende dag hebben we lekker in de Indische Oceaan gezwommen, heerlijk helder water! Dat mocht ook wel want het klimaat in Tanga is veel heter, vochtiger en benauwder dan boven in de bergen. Op de terugweg zat ik ingepakt tussen zakken hondenvoer, medicijnen voor koeien en 350 sinaasappels, maar opnieuw kwamen we veilig aan op onze eindbestemming. Eenmaal terug in de lodge werd ik ontzettend hartelijk ontvangen door de staff en de vrijwilligers. Mensen met stuk voor stuk een brede glimlach kwamen op me af om te vragen hoe het was en hoe het met me ging. Wat een warm welkom! Dat hebben hopelijk ook Justin en Lisa ervaren die afgelopen week bij mij op bezoek kwamen. Zij gaan hun co-schappen doen in Tanzania en waren nog even aan het rondreizen. Ze vonden het hier zo chill dat ze langer bleven dan gepland. Voor mij was het erg gezellig om een keer met leeftijdsgenoten te zijn en met hun de omgeving te verkennen.
Voor de komende tijd staat er op de planning dat we op satan-jacht gaan. Er worden hier namelijk regelmatig ’s avonds onverklaarbare lichten in de lucht gezien; de satan… En terwijl ik dit schrijf hoor ik op de achtergrond getrommel en gejoel van mensen die de satan uit iemands lichaam aan het verjagen zijn. Ik mag waarschijnlijk ook binnenkort dit ritueel bijwonen. Verder krijg ik steeds meer informatie over hekserij en kun je hier zelfs op de markt een kracht kopen waarmee je andere mensen kwaad kan doen. Als ik nou echt iemand een keer goed te grazen zou willen nemen zou ik het zeker proberen maar helaas kan ik niemand bedenken… ;)
Ik heb natuurlijk nog veel meer indrukken en impressies hier opgedaan maar voor nu hoop ik dat jullie een beeld van mijn huidige omgeving hebben. Maar bovenal hoop ik dat jullie in Nederland of waar ook ter wereld net zoveel genieten als ik hier doe. Het is niet voor niets dat de mensen hier vaak vol verwondering over Nederland praten! ;) Enjoy!
Kwa heri, Elske
P.s. de eerste lichting foto’s staat op facebook.
Bij deze mijn eerste blog vanuit Tanzania. Volgens mij agenda (die niet correspondeert met mijn gevoel) ben ik alweer drieënhalve week weg. Na een reis van drie dagen kwam ik eindelijk op mijn eindbestemming aan; Mambo. Een dorpje in de Usambara Mountains op 1900 meter hoogte. Boven op de berg, aan de ene kant uitkijkend over eindeloze vlaktes, de Pare Mountains, de Kilimanjaro en Kenia en aan de andere kant uitkijkend over verschillende dorpjes, ligt Mamboviewpoint; de lodge waar ik deze drie maanden verblijf.
De eerste indrukken van de omgeving zijn prachtig. Behalve het uitzicht is het klimaat hier heel lekker. Overdag bijna altijd een heerlijk zonnetje en een graadje of 25, maar ’s avonds koelt het af tot minimaal 10 graden en lig ik lekker onder mijn dekens in bed. Ik heb een kleine legertent tot mijn beschikking met daaraan vast een kleine badkamer met veel gezellige insecten (naaktslakken, grote spinnen, enorme sprinkhanen en duizenden mieren). De mensen die ik hier ontmoet zijn stuk voor stuk ontzettend vriendelijk, vrolijk en behulpzaam. De groene flora en felrode aarde wordt opgevrolijkt door vrouwen met felgekleurde kanga’s en kitenge’s omgeslagen en bossen hout of kleurige emmers water op hun hoofd. Wat betreft fauna zit ik hier tussen de kameleons, apen en sunbirds. Het Afrika zoals je het je voorstelt. Prachtig dus.
Ik ben mijn onderzoek (naar de combinatie van biomedische en traditionele gezondheidszorg) goed begonnen. Al gauw werd ik geïntroduceerd aan mr. Hoza, mijn gatekeeper die op Mamboviewpoint werkt als project coördinator (wauw, het is zijn baan om mij te begeleiden. Wat een verschil met mijn onderzoek in Guatemala) en Jozef, mijn tolk maar vooral degene die al mijn interviews uittypt (nog een dankbaar verschil met Guatemala). Ik heb hem moeten leren hoe je een computer opstart, Word opent, een document opslaat maar vooral hoe je moet typen. Hij had het al gauw onder de knie en vaak zitten we hier naast elkaar ieder op een laptop te typen. Mr. Hoza is erg bekend in de omgeving en hij heeft dan ook talloze kennissen waar hij mij mee in contact brengt. Ik hoef me dus geen zorgen te maken om het vinden van de juiste informanten. Een ongelofelijke luxe om met deze mensen samen te werken. Daar ben ik dan ook erg blij om!
Ondanks het Afrikaanse ritme waar ik sterk mee te maken heb, heb ik al verscheidene interviews gehad. Ook heb ik participerende observatie gedaan bij de wekelijkse EHBO-les op Mamboviewpoint en tijdens de officiële vaccinatie dag bij de enige goedwerkende biomedische gezondheidsfaciliteit voor 33.000 mensen. Na hier 5 uren observaties te hebben uitgevoerd kwam ik er achter dat ik toch sterk verschil met de Afrikaanse mensen hier. Ze hebben de kwaliteiten van een kameel; ze kunnen uren lang zonder een slok drinken of een hap eten. Wat dan wel weer handig is aangezien ze hier nergens openbare toiletten hebben (niet in de kliniek, niet op de scholen…). Daar moest ik me nog even op aanpassen.
Ik heb inmiddels ook alweer mijn eerste uitstapje achter de rug! Vorige week ben ik met Herman en Ndege, de eigenaar en manager van de lodge, naar Tanga, een stad aan de kust gegaan. Het was een lange rit waar ik meerdere malen achter in de auto heen en weer geslingerd werd. Nadat we ook nog even aan het Afrikaanse roadtrip cliché hadden voldaan, namelijk met een open motorkap op het heetst van de dag langs de kant van de weg maar in een prachtige omgeving staan, kwamen we toch veilig aan in de stad. Hier ontmoette ik een studiegenootje die daar met 6 Engelse vriendinnen was. Voordat ze het wisten waren Herman en Ndege dus omsingeld door acht lachende, kletsende en wijn drinkende meiden. Een leuke avond! De volgende dag hebben we lekker in de Indische Oceaan gezwommen, heerlijk helder water! Dat mocht ook wel want het klimaat in Tanga is veel heter, vochtiger en benauwder dan boven in de bergen. Op de terugweg zat ik ingepakt tussen zakken hondenvoer, medicijnen voor koeien en 350 sinaasappels, maar opnieuw kwamen we veilig aan op onze eindbestemming. Eenmaal terug in de lodge werd ik ontzettend hartelijk ontvangen door de staff en de vrijwilligers. Mensen met stuk voor stuk een brede glimlach kwamen op me af om te vragen hoe het was en hoe het met me ging. Wat een warm welkom! Dat hebben hopelijk ook Justin en Lisa ervaren die afgelopen week bij mij op bezoek kwamen. Zij gaan hun co-schappen doen in Tanzania en waren nog even aan het rondreizen. Ze vonden het hier zo chill dat ze langer bleven dan gepland. Voor mij was het erg gezellig om een keer met leeftijdsgenoten te zijn en met hun de omgeving te verkennen.
Voor de komende tijd staat er op de planning dat we op satan-jacht gaan. Er worden hier namelijk regelmatig ’s avonds onverklaarbare lichten in de lucht gezien; de satan… En terwijl ik dit schrijf hoor ik op de achtergrond getrommel en gejoel van mensen die de satan uit iemands lichaam aan het verjagen zijn. Ik mag waarschijnlijk ook binnenkort dit ritueel bijwonen. Verder krijg ik steeds meer informatie over hekserij en kun je hier zelfs op de markt een kracht kopen waarmee je andere mensen kwaad kan doen. Als ik nou echt iemand een keer goed te grazen zou willen nemen zou ik het zeker proberen maar helaas kan ik niemand bedenken… ;)
Ik heb natuurlijk nog veel meer indrukken en impressies hier opgedaan maar voor nu hoop ik dat jullie een beeld van mijn huidige omgeving hebben. Maar bovenal hoop ik dat jullie in Nederland of waar ook ter wereld net zoveel genieten als ik hier doe. Het is niet voor niets dat de mensen hier vaak vol verwondering over Nederland praten! ;) Enjoy!
Kwa heri, Elske
P.s. de eerste lichting foto’s staat op facebook.
-
05 Maart 2014 - 19:27
Mem:
Mooi verslag Elske,
We krijgen er steeds meer zin in om je te komen bezoeken.
Stuur je ook een mail met een link naar dit verslag rond. Je weet de familie vind het altijd hartstikke leuk om je verslagen te lezen.
Succes verder. -
05 Maart 2014 - 23:14
Paul En Hiske:
Hi Elske
Leuk om weer te lezen hoe het gaat? Je bent langzamerhand de meest bereisde van de familie, niet?
We blijven graag op de hoogte en wensen je het allerbeste
Groet
Paul em Hiske
-
06 Maart 2014 - 00:59
Johanneke:
Hey Elske,
Leuk verslag! Volgens mij heb je het wel goed getroffen daar met je stage en zo. En dan ook nog eens in zo'n mooie omgeving. Lijkt me inderdaad wel lastig met dat gebrek aan sanitaire faciliteiten en vooral water. Hoe doe je dat nu dan?
Erg interessant dat je zo in zo'n wereldje zit waar mensen in allerlei (buiten)natuurlijke krachten geloven. Ben benieuwd hoe je onderzoek zal gaan!
Groetjes vanuit Sydney,
Johanneke
-
06 Maart 2014 - 02:02
Welmoed:
Wow, Elske, mensen die je helpen met je onderzoek? Interviews uittypen? Jij hebt het goed voor elkaar!! Wel jammer van de afwezigheid van wc's en de aanwezigheid van insecten, maar voor de rest lijkt het me een ongelooflijk (antropologisch) interessante bestemming waar jij vertoeft. Succes en veel plezier en ik kijk uit naar je volgende verslag! -
06 Maart 2014 - 06:39
Tamara:
He Els! Dat klinkt absoluut te gek! Ik ben heel benieuwd naar alle resultaten van de dingen die je mee maakt. Veel plezier met het genieten en succes met je verdere werk! xx -
06 Maart 2014 - 11:19
Estefania:
Weeeeeeh, heerlijk Elske! En heerlijk geschreven! Geniet er lekker van!! Na wat tegenslagen vooraf gaat het nu dus supergoed.. Jeej!!! Kusjessssss -
08 Maart 2014 - 11:13
Annemiek:
Super leuk om te lezen, ben erg benieuwd naar de satan verhalen! -
09 Maart 2014 - 17:54
Vrony Zeinstra:
Hoi Elske,
Leuk om jouw verslag te lezen. We kregen het doorgestuurd
door Paul.
Zo te lezen maak je van alles mee en doe je opnieuw een prachtige ervaring op.
Een fijne tijd versed in Tanzania.
Hartelijke groet,
Vrony
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
