Vietnam
Door: elskevanputten
Blijf op de hoogte en volg Elske
12 Juni 2011 | Vietnam, Hanoi
Mijn laatste ‘volledige’ land op mijn trip alweer. Waar mijn doel in Laos meer was om de prachtige natuur te ontdekken, is het in Vietnam om meer over de geschiedenis, en dan vooral de oorlog te leren.
Na een rit van 22 uur in de bus kwam ik aan in Hanoi. Wat een stad! Het ‘stereotype’ beeld van Azie wat wij in Nederland hebben, en waarvan ik altijd een beetje dacht dat het was overdreven is precies wat Hanoi is. Het meest ridicule verkeer wat ik ooit heb meegemaakt, de meeste uitlaatgassen, de meeste mensen, de meeste driehoekige rijsthoedjes en schouderdragers, de meeste bulten rijst en nog veel meer van het meeste. Allemaal in Hanoi. Het was indrukwekkend, uitdagend, energie-gevend en engergie-trekkend. Bijvoorbeeld bij mijn eerste ervaring in Hanoi waar ik ervaarde dat de politie je niet wíl helpen bij een beroving. Wat ik eerst niet mogelijk achtte blijkt een nationaal gegeven te zijn… In ieder geval interessant. Wat naast het straatbeeld en de houding van de politie nog meer heel indrukwekkend was was het mausoleum van Ho Chi Minh. Na een rij van ongeveer een halve kilometer konden we eindelijk binnen. We kregen zo’n 20sec. om zijn opgebaarde lichaam te zien, maar dit was erg indrukwekkend. De godfather van het land, niet te vergelijken met iemand die we in Nederland hebben gehad in de afgelopen 100 jaar. Overal wordt hij vereerd als een God op een altaar en worden er dingen naar hem vernoemd, bijzonder!
Na me vol gezogen te hebben met indrukken uit Hanoi ben ik naar Halong Bay gegaan op een, jawel, cruise. Wat ik vantevoren niet wist is dat het een partycruise was. Heel gezellig, maar net zo uitputtend als Hanoi. Na twee dagen hier te zijn geweest vond ik het even mooi geweest met de backpackers die soms niet meer lijken te zien van een land dan de inhoud van een glas lokaal bier en daarom ben ik naar Hue gegaan. Een rustige stad met een mooie citadel. Samen met Kjersti, een Noors meisje ben ik vervolgens naar Hoi An gegaan, het paradijs van de kleermakers. Ik vond mezelf al uitbundig met het bestellen van een galajurk en winterjas (essentieel in Azie…), maar Kjersti deed daar nog vijf paar schoenen en een broek bij. Naast 300 kleermakers heeft Hoi An ook een hele mooie rivier die iedere avond wordt verlicht door talloze lampjes en kunstwerken. Hier hebben we lekker onze eigen loempia’s gedraaid. Het echte (Vietnamese) leven.
De volgende dag begon een van de grootste avonturen op mijn backpacktrip, een driedaagse motortocht. Achterop bij een local die maar weinig Engels sprak ging ik de Central Highlands in. Het was een geweldige ervaring om lekker snel in de wind over de Ho Chi Minh trail te rijden. De gids heeft me een aantal dingen uitgelegd over de oorlog, en liet me rijst, rubber, thee, koffie, ananas, peper, cashewnoot en bepaald type wortelplantage zien, naast watervallen, mooie uitzichten en bijzondere mensen. Hier kon ik het echte Vietnam zien, wauw! Op de eerste avond kwam ik een Nederlands meisje tegen die ik -of all places- op de partycruise had ontmoet. Gelukkig een meisje wat verder kijkt dan haar glas diep is en met haar hebben we de tweede dag opgetrokken en toch wel ‘s avonds lokale biertjes met de guides gedronken, maar dit keer met een gesprek over culturen, talen en oorlog in plaats van over bier, wijn en whiskey. :)
Deze motortrip eindigde voor mij in een stad waar vrijwel nooit een toerist komt, en waar ik weer werd overspoeld met ‘miss, you wan motobike?’ en ‘Hello miss, whee you fom, com in hea!’.
Vervolgens ben ik aangekomen in Ho Chi Minh City, oftewel Saigon. Hier heb ik het Independence Palace bekeken, en daar kon ik zien hoe dit in 1975 door Noord-Vietnam werd overvallen. Indrukwekkend, maar niets vergeleken bij het War Remnants Museum waar ik daarna heen ging.
Deze oorlog is veel erger geweest dan ik in Nederland ooit heb meegekregen of geleerd. Als nuchter meisje kreeg ik toch een brok in mijn keel bij het zien van al deze martel-, napalm- en protestfoto’s. En nog altijd heeft de napalm invloed. Ik zie hier in Vietnam zo bovengemiddeld veel mensen die een arm of een been missen of andere verminkingen aan hun lichaam hebben... Ook indrukwekkend waren de Cu Chi Tunnels, vlakbij de stad. De Vietnamese guerilla heeft hier geleefd tijdens de oorlog. Ze zijn super slim in hoe ze boobytraps maken, luchtgaatjes maken in termietenheuvels en hondenneuzen onbruikbaar maken door rode pepers. Wij konden ook door de 80x60cm tunnels kruipen, een hele claustrofobische ervaring. Vandaag heb ik het weekend gevierd met lokale studenten. Onder het genot van Vietnamese koffie en noodlesoup heb ik een andere kant van Saigon leren kennen, leuk!
Al met al kan ik zeggen dat ik mijn doel aardig heb gehaald, ik heb heel veel geleerd over de oorlog, maar het blijft te ingewikkeld en complex om in zo’n kleine tijd volledig te begrijpen, er blijft altijd iets te leren. Vietnam is een land van vele indrukken en vele ervaringen wat ik niet snel zal vergeten.
Jullie zullen hierna nog een blog van mij ontvangen, ik zal nog twee weken hier genieten en dan op 25 juni ben ik alweer terug in Nederland, gek idee!
Vanwege een slechte internetverbinding kan ik slechts een deel van de foto's uploaden, de rest komt later.Check: https://picasaweb.google.com/113504472505155123765/Vietnam?authkey=Gv1sRgCMf_4vCTlY-C2gE#
x Elske
Na een rit van 22 uur in de bus kwam ik aan in Hanoi. Wat een stad! Het ‘stereotype’ beeld van Azie wat wij in Nederland hebben, en waarvan ik altijd een beetje dacht dat het was overdreven is precies wat Hanoi is. Het meest ridicule verkeer wat ik ooit heb meegemaakt, de meeste uitlaatgassen, de meeste mensen, de meeste driehoekige rijsthoedjes en schouderdragers, de meeste bulten rijst en nog veel meer van het meeste. Allemaal in Hanoi. Het was indrukwekkend, uitdagend, energie-gevend en engergie-trekkend. Bijvoorbeeld bij mijn eerste ervaring in Hanoi waar ik ervaarde dat de politie je niet wíl helpen bij een beroving. Wat ik eerst niet mogelijk achtte blijkt een nationaal gegeven te zijn… In ieder geval interessant. Wat naast het straatbeeld en de houding van de politie nog meer heel indrukwekkend was was het mausoleum van Ho Chi Minh. Na een rij van ongeveer een halve kilometer konden we eindelijk binnen. We kregen zo’n 20sec. om zijn opgebaarde lichaam te zien, maar dit was erg indrukwekkend. De godfather van het land, niet te vergelijken met iemand die we in Nederland hebben gehad in de afgelopen 100 jaar. Overal wordt hij vereerd als een God op een altaar en worden er dingen naar hem vernoemd, bijzonder!
Na me vol gezogen te hebben met indrukken uit Hanoi ben ik naar Halong Bay gegaan op een, jawel, cruise. Wat ik vantevoren niet wist is dat het een partycruise was. Heel gezellig, maar net zo uitputtend als Hanoi. Na twee dagen hier te zijn geweest vond ik het even mooi geweest met de backpackers die soms niet meer lijken te zien van een land dan de inhoud van een glas lokaal bier en daarom ben ik naar Hue gegaan. Een rustige stad met een mooie citadel. Samen met Kjersti, een Noors meisje ben ik vervolgens naar Hoi An gegaan, het paradijs van de kleermakers. Ik vond mezelf al uitbundig met het bestellen van een galajurk en winterjas (essentieel in Azie…), maar Kjersti deed daar nog vijf paar schoenen en een broek bij. Naast 300 kleermakers heeft Hoi An ook een hele mooie rivier die iedere avond wordt verlicht door talloze lampjes en kunstwerken. Hier hebben we lekker onze eigen loempia’s gedraaid. Het echte (Vietnamese) leven.
De volgende dag begon een van de grootste avonturen op mijn backpacktrip, een driedaagse motortocht. Achterop bij een local die maar weinig Engels sprak ging ik de Central Highlands in. Het was een geweldige ervaring om lekker snel in de wind over de Ho Chi Minh trail te rijden. De gids heeft me een aantal dingen uitgelegd over de oorlog, en liet me rijst, rubber, thee, koffie, ananas, peper, cashewnoot en bepaald type wortelplantage zien, naast watervallen, mooie uitzichten en bijzondere mensen. Hier kon ik het echte Vietnam zien, wauw! Op de eerste avond kwam ik een Nederlands meisje tegen die ik -of all places- op de partycruise had ontmoet. Gelukkig een meisje wat verder kijkt dan haar glas diep is en met haar hebben we de tweede dag opgetrokken en toch wel ‘s avonds lokale biertjes met de guides gedronken, maar dit keer met een gesprek over culturen, talen en oorlog in plaats van over bier, wijn en whiskey. :)
Deze motortrip eindigde voor mij in een stad waar vrijwel nooit een toerist komt, en waar ik weer werd overspoeld met ‘miss, you wan motobike?’ en ‘Hello miss, whee you fom, com in hea!’.
Vervolgens ben ik aangekomen in Ho Chi Minh City, oftewel Saigon. Hier heb ik het Independence Palace bekeken, en daar kon ik zien hoe dit in 1975 door Noord-Vietnam werd overvallen. Indrukwekkend, maar niets vergeleken bij het War Remnants Museum waar ik daarna heen ging.
Deze oorlog is veel erger geweest dan ik in Nederland ooit heb meegekregen of geleerd. Als nuchter meisje kreeg ik toch een brok in mijn keel bij het zien van al deze martel-, napalm- en protestfoto’s. En nog altijd heeft de napalm invloed. Ik zie hier in Vietnam zo bovengemiddeld veel mensen die een arm of een been missen of andere verminkingen aan hun lichaam hebben... Ook indrukwekkend waren de Cu Chi Tunnels, vlakbij de stad. De Vietnamese guerilla heeft hier geleefd tijdens de oorlog. Ze zijn super slim in hoe ze boobytraps maken, luchtgaatjes maken in termietenheuvels en hondenneuzen onbruikbaar maken door rode pepers. Wij konden ook door de 80x60cm tunnels kruipen, een hele claustrofobische ervaring. Vandaag heb ik het weekend gevierd met lokale studenten. Onder het genot van Vietnamese koffie en noodlesoup heb ik een andere kant van Saigon leren kennen, leuk!
Al met al kan ik zeggen dat ik mijn doel aardig heb gehaald, ik heb heel veel geleerd over de oorlog, maar het blijft te ingewikkeld en complex om in zo’n kleine tijd volledig te begrijpen, er blijft altijd iets te leren. Vietnam is een land van vele indrukken en vele ervaringen wat ik niet snel zal vergeten.
Jullie zullen hierna nog een blog van mij ontvangen, ik zal nog twee weken hier genieten en dan op 25 juni ben ik alweer terug in Nederland, gek idee!
Vanwege een slechte internetverbinding kan ik slechts een deel van de foto's uploaden, de rest komt later.Check: https://picasaweb.google.com/113504472505155123765/Vietnam?authkey=Gv1sRgCMf_4vCTlY-C2gE#
x Elske
-
12 Juni 2011 - 14:38
Weidumerhout:
Elske, je schrijft ontroerend mooi, Ken je "hoge bomen in Hanoi" van Carolijn Visser?
Geniet nog van je laatste weekjes.
Geke -
12 Juni 2011 - 22:16
Roselyn:
Elske, wat geweldig ervaring! heb ik zin om naar Vietnam te gaan. -
13 Juni 2011 - 08:11
Maurits:
!!! -
13 Juni 2011 - 08:56
Marijke:
Hai Elske,
Boeiend verhaal over Vietnam, intrigerend ook. Het verkeer is vaak overweldigend in die Aziatische landen, je hebt het gevoel dat iedereen iets ergens naar toe moet brengen op honderden manieren. Dat 'schouder-dragen' is ook bijzonder, dragen ze ook dingen op hun hoofd?
Ja, ineens is daar dan de terugreis. Prachtig dat rondtrekken, maar 'it Heitelan is ook wel weer fijn....Wel even wennen, denk ik
Lieve groet
Marijke
-
13 Juni 2011 - 09:25
Eelke:
Vietnam klinkt geweldig zoals jij het beschrijft! -
13 Juni 2011 - 09:25
Eelke:
Vietnam klinkt geweldig zoals jij het beschrijft! -
13 Juni 2011 - 18:21
Carolien:
Wauuuuwwwieee! super mooi meis! echt blij dat je het zo naar je zin hebt! bij elk verslag mis ik het reizen weer meer! wou dat ik samen met jou kon cultuur proeven in Vietnam in plaats van al dat leuke leren haha..
Missen je wel hier dus stiekem ook wel blij dat je weer terug komt! Hoop dat je laatste dagen op reis nog heeeel leuk zullen zijn! Je schrijft echt mooie verslagen!
Tot snel!!!! (kunnen we nu eindelijk zeggen haha)
Dikke kusss vanuit ons kikkerlandje! -
13 Juni 2011 - 20:16
Piet En Mem:
Elske wat een prachtig verslag en mooie foto's.
Wat mooi om te lezen hoe je in korte tijd een iets meer dan oppervlakkige indruk van een land probeert te krijgen.
Dat zal nog niet mee vallen na zoveel maanden. landen en indrukken.
Ook fijn om te zien dat het nog steeds goed met je gaat.
Tot snel!!!! -
14 Juni 2011 - 09:40
Pieter:
Fantastisch hoe je je indrukken met ons probeerd te delen. Ik waan me voor heel even in Vietnam. Geniet van je laatste ervaringen daar! -
14 Juni 2011 - 10:01
Gerda:
Els wat een mooie verhalen altijd! En je foto's zijn ook echt prachtig!! Ben weer benieuwd naar je volgende avontuur.
Tot snel! -
15 Juni 2011 - 21:23
Paul En Hizke:
Beste Elske
We hebben echt genoten van je verhalen. Zeer bijzonder. Hizke heeft ze zeker allemaal gelezen. En steeds kwam de bewondering van jou hoe je deze reis beleeft en op pakt. Echt grote klasse.
En het bier cs had niet de grootste voorkeur. Ben je toch anders dan je vader en moeder, niet?
Jij genoot van de mens en wat er akllemala achter de mens zit en zat.
We blijven het leuk vinden om op deze wijze te weten wat je allemala doet.
Groet
Paul en Hizke
Zoelen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
