Cambodja; een bijzondere en andere wereld

Woensdag, na een schooldag van 10.00 tot 19.00 uur zijn we vrijwel meteen doorgegaan naar het vliegveld. Om 00.15 uur kwamen we aan in Kuala Lumpur.
In de openlucht en op de stenen vloer hebben we 2 uren lang met ons hoofd op de backpack liggen slapen.

De volgende ochtend bij aankomst in Siem Reap konden we in plaats van met de gewone taxi achterop een taxi-motor naar ons guesthouse worden gebracht. Voor de eerste keer in mijn leven zat ik achterop een motor, en dat zonder helm in een korte broek en t-shirt… Het was overigens een bijzondere rit, want ik kreeg meteen een goede indruk van het land. Maleisië is typisch Azië, en Cambodja is dat ook. Maar wat een groot verschil zit er tussen deze twee landen! Cambodja is bijna net zo plat als Nederland, waardoor er veel meer agricultuur is dan ik tot nu toe in Maleisië heb gezien. Ook ziet het er toch allemaal iets minder ontwikkeld uit. Primitievere huizen, minder auto’s etc. Bovendien vervoeren de mensen alles wat je maar kan bedenken achterop hun scooter of fiets. Jazeker, fietsen! En niet zo’n beetje ook!

Cambodjaanse mensen zijn ontzettend aardig, en denken ook goed vooruit. Toen we afscheid namen van onze motorrijders wilden zij meteen nieuwe afspraken maken, om ons naar andere plaatsen te brengen. Aangezien ze vrij duur waren, en wij ons niet wilden vastleggen wezen we dit af. Ze accepteerden dit echter niet meteen, wat resulteerde in een 5 minuten lang gesprek vol met ter plaatse verzonnen redenen waarom wij dit niet wilden. Ook onze persoonlijke tuktuk-driver had er een handje van om zijn business voor morgen veilig te stellen en een stempel te drukken op onze trip. Als wij om 8 uur ’s ochtends met de tuktuk vertrokken vroeg hij meteen “Where do you wanna go tomorrow? How late do you wanna leave?” Logisch, want met zoveel tuktuk’s zal er niet altijd werk voor ze zijn, ondanks dat Siem Reap leeft op en bestaat voor toeristen die naar Angkor willen. Maar hiernaast bepaalde hij ook waar en hoe wij foto’s moesten nemen, en wat we ’s avonds moesten eten. We luisterden hier natuurlijk niet altijd naar, maar soms was het best grappig als hij onze pose voor op een foto bepaalde.

Het guesthouse waar we sliepen was hetzelfde guesthouse als waar Carolien, een vriendin van mij die hier vrijwilligerswerk heeft gedaan, 2 maanden heeft gewoond. Een prachtig, groot en gastvrij guesthouse!
Op onze eerste dag probeerden we de Self Help Community Center te vinden, waar Carolien haar vrijwilligerswerk deed. De tuktuk driver kon dit echter niet vinden waardoor we 3 uren lang hebben rondgereden en gezocht. Maar opnieuw gaf ons dit een goede indruk van het land. Het valt niet in een paar woorden te omschrijven wat voor indrukken je dan allemaal krijgt. Toen we SHCC eindelijk vonden, ver van de bewoonde wereld, werden we hartelijk ontvangen door de staff. Ze toonden ons de school, en vervolgens kregen we een uitgebreide rondleiding door het kleine dorpje. Myrna noemde dit een openluchtmuseum. Een toepasselijke benaming, want veel bewoners zaten in hun tuin handenarbeid te verrichten. Manden vlechten, Cambodjaanse poffertjes bakken, rijst drogen etc. Opnieuw een indrukwekkende ervaring. Eenmaal terug gekomen bij de school mochten we helpen met het geven van de Engelse les. Hierdoor kreeg ik letterlijk spierpijn in mijn kaken van het glimlachen. Maar ja, wat wil je als een hele schoolklas keihard “Hi Elisabeth, how are you?” scandeert? Wat een ervaring!

De volgende dag bezochten we Angkor, een stad die bestaat uit tempels. Het is indrukwekkend om tussen al deze tempels door te lopen die verstopt staan in het bos. Zo oud, groot en overweldigend! Onze lunch hier bestond uit een stokbroodje (een resultaat vanuit de Franse koloniale overheersing) waarin levende mieren rondkropen. Aangezien we erg honger hadden kon dat ons niet zoveel schelen en aten we stug door. Ik heb dus levende insecten gegeten!

Op de laatste dag waren we van plan om de Floating Villages op het Tonlé Sap meer te bekijken. Maar omdat ze hier een belachelijk hoge entreeprijs voor vroegen zijn we terug gegaan, met een stop bij de crocodile-farm. Vervolgens hebben we fietsen gehuurd, en hebben we eindelijk weer gefietst. In de buitenwijken van de stad hebben we rondgekeken tussen de lokale huisjes en families. ’s Avonds zijn we naar een film over Pol Pot’s regime en de genocide van Cambodja geweest.

Al met al was het een ontzettend indrukwekkende trip. We hebben een nieuwe cultuur leren kennen, en grote verschillen binnen Zuid-Oost Azië gezien. Cambodja is een prachtig en uniek land, maar deed ons ook met enige regelmaat aan Nederland denken. :)

Voor foto’s van Cambodja:
http://picasaweb.google.com/113504472505155123765/CambodjaSiemReapAngkorEnLocalVillages?authkey=Gv1sRgCOvrgOef9JvUwQE#

x Elske