Chinees Nieuwjaar & Cameron Highlands!

Op 3 februari startte het Chinese Nieuwe jaar! Twee weken lang waren er festiviteiten. Omdat Penang de grootste Chinese bevolking van Maleisië heeft zaten we hier weer op de eerste rang. Vol vertrouwen en energie voor een nieuwjaarsfeestje gingen wij op 3 februari Georgetown in. Maar zoals je in Nederland van 23-24 uur op oudjaarsdag binnen bent bij vrienden of familie is dat ook zo met het Chinees Nieuwjaar. Omdat het feest wat langer duurt zijn ze dus ook wat langer binnen, een paar dagen om het met hun familie te vieren. Op 3 februari zagen we dus nergens dat zojuist het jaar van het konijn was begonnen… Na een tijdje rondlopen konden we één leeuwendans ontdekken. Er zitten dan twee mannen in een pak (kop en kont) en samen dansen ze op de muziek van een band die er achteraan loopt. Het ziet er leuk uit, vooral ook omdat de oortjes bewegen en het staartje kwispelt!
Een paar dagen later konden we wel het echte Chinees Nieuwjaar festival meemaken. Dit was heel apart... Ontzettend veel vuurwerk werd er afgestoken, en wat vooral bijzonder was; duizendknallers afsteken in het binnenplein van een flatgebouw. Hierdoor maakt het nog meer lawaai waardoor het de geesten voor het nieuwe jaar beter afschrikt. Dit was echt iets wat je nooit in Nederland zou zien, zó gevaarlijk! Ook het vuurwerk wat op straat werd afgestoken was gevaarlijk. Het was midden tussen de mensen en iedereen liep er tussendoor en zodra het een paar seconden was afgelopen liep iedereen er óverheen, ook over het (nog) on-ontplofte deel… Verder werden er midden op straat torens van papier gebouwd, die vervolgens in de brand werden gestoken. Overal stonden tafels vol met offers, maar er was vooral overal vuur(werk). Het was soms best beangstigend, als je voor het ene wegrende omdat het jou richting op wees kwam je alweer bij het volgende vuur. Er waren maar een paar ‘veilige’ meters, en als je weg wou moest je langs het vuurwerk… Maar ik heb het overleefd en het was een bijzondere ervaring! De volgende dag hadden we alweer een Chinese New Year celebration met de buddies. Er waren allemaal chinese activiteiten te doen, veel te eten, en Chinese muziek en dans optredens. Buddy party’s zijn altijd gezellig! We hebben ook nog een Chinees Nieuwjaar straatfestival meegemaakt, waarbij een hele wijk was afgezet voor optredens, marktkraampjes, kunst etcetera. Tot slot hebben we samen met Myrna en haar ouders die inmiddels zijn aangekomen het slotfeest gezien. Hierbij gooien alle (single) vrouwen een mandarijn in het water met wensen en hun telefoonnummer/email. De mannen vissen deze vervolgens uit het water om hun ware geliefde te vinden. Helaas heb ik nog geen mailtje ontvangen van mijn toekomstige man. Wel heb ik hiermee de voorpagina van de Maleisische krant bereikt (zie foto’s)! Na deze Chinese ervaring vind ik dat ik nu wel mag concluderen dat Chinezen een bijzonder apart volk zijn… Niet alleen voor het Nieuwjaar, maar in hun hele doen en laten en gewoontes.

Afgelopen weekend ben ik naar de prachtige Cameron Highlands geweest. Het ligt een stuk hoger dan de rest van Maleisië en daardoor is het er gemiddeld 10 graden koeler. Ik heb voor het eerst sinds 6 december weer onder een (wollen) deken geslapen en het koud gehad… In de Cameron Highlands zijn vooral eindeloze, fantastisch mooie theeplantages. Ook staat het bekend om de aardbeienboerderijen. We hebben onder andere de Orang Asli bezocht, een ‘inheemse stam’. De eerste keer voor deze antropoloog! Ik wou er graag heen omdat ik nu op 2km afstand van ze was, en ik ze nergens kan vinden in Europa. Maar toen we aankwamen met onze toeristische tour kon ik wel door de grond zakken van schaamte dat ik zo kwam aapjes kijken. Ik vond het fantastisch om ze te zien, maar niet op deze manier. Nu was ik een toerist, en wisten zij veel dat ik antropologie studeer. Ze zullen wel denken “iedereen denkt dat hij beter weet dan wij wat goed voor ons is, maar ze kennen ons niet eens!” en dat klopt. We werden verwelkomd door een groepje kinderen met de hartverwarmende boodschap; “Hello, how are you? Money!?”. De toeristen mochten even op een blowpipe (het jaagwapen van de Orang Asli) blazen en toen moesten we naar 10 minuten weer weg. Mijn vriendinnen hadden slechts oog voor een puppy en ik vond het onfatsoenlijk om zomaar het hele dorp door te lopen, aangezien we op een zeer tactische plek stonden waardoor het dorp nog veel privacy had. Hierdoor zag ik slechts wij de toeristische tour me liet zien. Het was niet de beste ervaring, maar wel erg leerzaam.
Naast nog heel veel andere dingen hebben we ook een jungletocht gedaan. Fantastisch vind ik dat, en daarom vertrek ik over een uur alweer naar de Taman Negara, een van de oudste jungle’s van de wereld met tijgers, olifanten, neushoorns, slangen, apen en bloedzuigers! Ik hou jullie op de hoogte hoe ik het daar vanaf breng!

Foto’s Cameron Highlands: https://picasaweb.google.com/113504472505155123765/CameronHighlands?authkey=Gv1sRgCImzqJbJ6-DadA#
Foto’s Chinees Nieuwjaar: https://picasaweb.google.com/113504472505155123765/ChineesNieuwjaar?authkey=Gv1sRgCMO5taext_HH_gE#

x Elske